Dag 9, 28 maart, Rockhound SP - Franklin Mountains SP

Zo, dat was een betere nacht. 1 deken was in eerste instantie genoeg, maar halverwege de nacht heb ik toch de fleecedeken erbij gepakt. Toen ik weer wakker werd, dacht ik: waarom kan ik nou weer niet slapen? Maar toen zag ik dat het kwart voor 7 was en toen was het niet zo raar meer. Even later wordt Jan ook wakker. Kachel en boiler aan, ontbijt en genieten van een strakblauwe hemel. De camping ligt nog in de schaduw van de berg, maar het belooft een mooie dag te worden. We horen in de verte een paar coyotes janken/piepen. Vanmiddag hebben we geleerd dat coyotes 11 verschillende geluiden maken om te communiceren met soortgenoten.

Om kwart voor 9 rijden we van de camping naar Spring Canyon SP, een dependance van Rockhound. We hoeven niet te betalen, want onze campingfee geldt hier ook. 
Het is warmer dan gisteren. 

In Spring Canyon zetten we de camper op een day use plek die eruitziet als een campingplek en er tegenover begint de trail. Het eerste stuk is eenvoudig, maar verderop gaat het best steil omhoog.






Gezicht aan de linkerkant

De berg achter de camper ziet eruit alsof er aan de linkerkant een gezicht uitsteekt. Op het steilere stuk is het goed kijken waar je loopt, want er liggen veel losse steentjes. Het is ook steiler dan verwacht en na een poosje gaat de trui uit. De uitzichten zijn prachtig. Hier genieten we van tijdens de (vele) kleine pauzes, want het is best vermoeiend voor ons oudjes. 



We nemen de afslag naar de Spring. Het heet hier niet voor niks Spring Canyon, dus dan moet je ook de bron zien toch? 
Hier zouden Ibex goats wonen, maar behalve heel veel mest zien we ze zelf niet. Wel een plek met heel veel mest op 1 plek, waarschijnlijk de herberg waar ze overnachten, maar ze zijn hier vannacht niet geweest, want het is geen verse mest. De bron blijkt droog te staan, dus een beetje een anticlimax. 




Vanaf daar gaan we weer naar beneden. In principe makkelijker, maar met deze losse stenen moet je echt goed kijken waar je loopt. 1,5 uur na de start zijn we weer bij de camper. 




Dan beginnen we aan de reis voor vandaag; naar Franklin Mountains SP in Texas, onze 4e staat. Het eerste stuk, ongeveer 30 mijl, gaat over de spiegelgladde 549, die parallel loopt aan de I10. Op een gegeven moment moeten we de snelweg op, maar ook die is goed van ondergrond. 




In Texas komen we in een heel groot wegenbouwproject terecht en is er maar 1 baan beschikbaar, maar geen file. 

In El Paso zoeken we een parkeerplek waar de camper goed kan staan. We zien borden Historical Downtown, dus daar willen we enigszins bij in de buurt blijven. Het lukt op een parking waar we met een QR code $2,- voor de hele dag betalen. Het is dan nog wel een stukje lopen, maar dat geeft niet. Korte broek en andere schoenen aan en gaan. Heel veel historisch kunnen we niet vinden, dus op een gegeven moment vraag ik het aan een local, want we lopen alleen tussen kantoorpanden door en het wordt ook aangegeven als office district/Historic Downtown. We zijn dus wel op de goede plek, maar niet die we in gedachten hadden.





Dan maar op zoek naar een eettent, want het is ook al ruim lunchtijd. Veel is er niet, maar dan lopen we langs een soort kiosk die Mexicaanse dingen verkoopt. Ook wel grappig. De medewerkster spreekt maar een beetje Engels en dat is even omschakelen. Niet naar het Spaans, want dan zijn we nogal snel klaar 😂. Jan neemt een taco asado en ik een tostinacho. Voor Jan een paar kleine zachte taco's met vlees en kaas en ik krijg een aan de zijkant open geknipt zakje nacho's met warme kaassaus, sla, tomaat, mais en jalapenos en nog wat geraspte kaas erover. Smaakt niet slecht, maar het eet heel onhandig met het plastic vorkje en het staat in de maag. De jalapenos zijn goed pittig.



Dan wandelen we terug naar de camper en gaan op weg naar Franklin Mountains SP. Vlakbij de afslag van de I10 nar het State Park gaan we even van de weg af om te tanken bij de Circle K à $ 3,17. Het tanken wordt steeds leuker. Ben benieuwd hoe lang het duurt.

Bij het state park gaan we eerst naar het visitor center waar we ons ook aanmelden. We hadden RV site 3 gereserveerd. De camping is vrij groot, wel allemaal dry campig (= geen voorzieningen), maar er zijn maar 5 specifieke camperplekken. De plek is mooi gelegen, maar veel kleiner dan gisteren, al blijkt iets later dat we toch een mooie achtertuin met terras hebben. Wel hartstikke scheef. Aan de rechterkant 3 omhoog en dan moet het maar, want meer hebben we niet om eronder te leggen.





We gaan buiten in het zonnetje zitten met ons boek en, illegaal want het mag niet en plein public, een biertje. Maar hier achter ziet toch niemand het vinden we. Het valt niet mee om de stoeltjes een beetje zo te zetten dat ze ook comfortabel zitten, maar met wat stenen onder de voorpoten lukt het uiteindelijk. O ja, de stoeltjes waren dus helemaal niet achtergebleven op de camping, maar die lagen gewoon dieper in de laadruimte. Gelukkig maar. 
Na verloop van tijd komt er nog een campinggast, nr. 4 van de 5 en wat later komt er een personenauto en een pickup met fifth wheel recht tegenover ons staan. Ze staan nogal raar en asociaal en we vragen ons af of het wel een plek is waar ze staan. We speculeren wat en luisteren af. Hoeveel er wel niet te beleven is op een camping met maar 5 plekken 😂. De rest van de camping ligt nl. een stuk verderop. Om de nieuwsgierigheid nog wat meer te bevredigen gaan we even "wandelen". Even een stukje erlangs in de richting van de trail. Daar blijkt het ook leuk, maar we zien dat de nieuwen er legaal staan, alleen erg slordig. De mensen die ernaast staan, staan verkeerd om en daarom hebben ze nu een soort "binnenplaats". Maar goed, dat is hun probleem. Wij proberen een boodschappenlijstje te maken, dat is ons probleem, want we komen nu dagen niet meer in de bewoonde wereld. Voor het eten hebben we steak, gebakken aardappels, tomatensalade en gebakken champignons.
Na de afwas leest Jan en ga ik schrijven en om 20.30 uur horen we weer coyotes. Wat een heerlijk geluid toch. Het is inmiddels windstil. Benieuwd wat de temperatuur vannacht doet. We kijken nog 1,5 aflevering van Chicago Fire, de halve van gisteren en een nieuwe, en gaan slapen.

Gereden: 208 km



Volgende dag





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.