Dag 34, 22 april, Titusville - Merrit Island - KSC - Titusville

Ik heb heel slecht geslapen door de temperatuur, 2x een trein, ik moest naar de wc, mijn heup is beurs van het harde matras en Jan zijn telefoon maakte op het verkeerde moment geluid 😠 

We douchen, ontbijten en pakken de losse spullen bij elkaar, koppelen af voor vertrek om 08.10 uur. Het wordt een drukke dag, een hele drukke dag. Eerst gooien we het vuilnis weg, daag bbq-tje 😢, hopelijk vindt hij een ander huis. Dan gaan we propaan tanken en dat gaat vlot. Jan had op internet een U-haul gevonden waar het kan en die min of meer op de route naar Merrit Island ligt. Dan daar kijken, weer naar KSC, inpakken, lancering kijken. Hopen we. Het is vandaag bewolkt, maar het weerbericht is veel beter dan ze een paar dagen geleden zeiden. Als het goed is krijgen we vanmiddag nog wat zon en zou het 24⁰ moeten worden. We tanken 6,1 gallon propaan voor $ 28,37, waarmee we in totaal 10,3 gallon gebruikt hebben. Dan nog 6 mijl naar Merrit Island National Wildlife Refuge.

Het visitor center is dicht op maandag, maar dat neemt niet weg dat we de self guided drive kunnen rijden die 7 mijl is. Er ligt bij het informatiebord nog precies 1 folder met de route en de informatie, dus die is van ons.

Er staan 12 punten beschreven. Het gebied bestaat uit moerassen en een deel droog land. De waterstand in de moerassen wordt kunstmatig beïnvloed om de natuur een handje te helpen. 

We zien een alligator een een paar vogels, maar de hoeveelheid houdt niet over.

Op een gegeven moment, waar we een loopje van een halve mijl hebben, komen we 2 mannen tegen en die vinden het disappointing. Ze komen hier blijkbaar vaker en zeggen dat er normaal heel veel vogels zijn, maar nu niks. We hadden ze kunnen waarschuwen dat als wij komen het vaak zo gaat. Toch is het een mooie omgeving.

Tussen punt 10 en 11 moet je op alligators letten. Nou, echt niet. De eagle-nesten in de cypressen zien we ook niet, ondanks dat het er in 40 jaar nooit zoveel zouden zijn geweest. Dan zijn we aan het eind van de trail en rijden naar KSC.

Daar duurt de rij bij de ingang eindeloos, langer dan gisteren, terwijl hij gisteren langer was.Er staat een dame tassen te controleren in een tempo van 3x nul 😤. Maar uiteindelijk lukt het toch. Het is best fris, bewolkt, winderig en een graad of 20 hooguit, maar zo voelt het niet.

We doen alles wat we gisteren niet meer konden doen en blijven ons afvragen of het hier zo anders is dan in 2001 of dat wij het zo anders in ons hoofd hebben. Het is veel moderner en volgens mij ook groter geworden, dus het zal wel anders zijn.

We kijken rond in het Gateway, Deep Space Launch Complex en zien dingen die nu spelen en die gaan spelen met de missies naar Mars. 
We eten er een Space Bowl en dat smaakt uitstekend. Heerlijke Korean ribs, zonder bot, en verder kun je er rijst of noodles bij kiezen en 4 toppings qua groente en nog een sausje. Drankje erbij en dit bevalt een stuk beter dan gisteren.

Dan weer verder en we trakteren ons ook nog op een ijs(je), want ons eigen ijs is tenslotte op. Voor 2 bollen betaal je hier meer dan voor een hele bak bij de Dollar General, maar goed.

In het IMAX-theater zien we Deep Sky, wat heel mooi is.

Deep Sky brings the awe-inspiring images captured by NASA's Webb Telescope to IMAX® — a journey to the beginning of time and space, to never-before-seen cosmic landscapes, recently discovered exoplanets, and planets around other stars. Follow the global mission to build and launch JWST into orbit in an attempt to answer questions that have haunted us since the beginning of time: Where did we come from? How did the universe begin? Are we alone?

Via de Journey to Mars, waar we een kijkje in de redelijk nabije toekomst nemen en de Mars-landers zien, gaan we naar de Mercury Mission Control uit 1962 en zien het begin van het ruimtevaartprogramma.

Om half 3 kijkt Jan nog even naar de lancering voor vanavond. Gisteren was hij van 18.40 uur naar 19.10 uur verzet en nu is hij uit het schema 😭. Begonnen we meneer Musk net een beetje aardig te vinden, nou dat is meteen over. 

Dan brengen we een ode aan alle astronauten, overlevers en slachtoffers in de Astronaut Hall of Fame en gaan we naar buiten om hetzelfde te doen bij het Space Mirror Memorial. Dit lag vroeger echt aan de rand van het park. Nu ook nog, maar toen konden de alligators er nog komen en nu staat er een hek.

Om 3 uur gaan we het park uit en thuis meteen de rest inpakken. Hoe komt het toch dat het altijd zoveel moeilijker is dan thuis? Het weer is iets verbeterd, soms een zonnetje. Uiteindelijk zit alles erin, maar een deel moet er natuurlijk weer uit voor vanavond.

We hebben een stoelwijziging gekregen voor Zürich - Amsterdam: naar rij 16. 4 rijen naar achteren. Jan bekijkt de foto's die in het park gemaakt zijn en die je via een QR-code op kunt vragen. Er zit natuurlijk overal een flink watermerk overheen, tenzij je ze koopt. Maar eens zien of dat een beetje weg te photoshoppen is of zo.

Zeer waarschijnlijk is het de wind die de lancering niet door doet gaan. Hij staat nu voor morgenavond gepland, maar ja, daar hebben we niks aan. We hangen wat te lezen, internetten en eigenlijk te wachten op de dag van morgen. De laatste uren zijn nooit leuk en duren eeuwig, terwijl het dan nu wel klaar mag zijn als het dan toch over is. Op zich hebben we helemaal geen zin om naar huis te gaan.

Terwijl Jan online incheckt, was ik even af. Dat is maar een heel klein beetje, want we hebben vanavond cowboy dinner; pulled pork met baked beans gehad en hebben gewoon uit het bakje gegeten i.p.v. van een bord 😳. Het inchecken is ingewikkelder dan anders, want ze willen nu ook ons nummer van de TSA pre check hebben en dat staat natuurlijk op de laptop, dus die erbij gepakt. Dan nog wat lezen en internetten. Ik kijk alle foto's op mijn fototoestel even door en bedenk me dat het toch wel een bijzondere reis geweest is. Wat een hoop verschillende dingen. En wat een vogels deze keer. We zijn er bijna vogelaars van geworden 😄

Gereden: 84 km

De terugreis