Dag 11, 30 maart, Davis Mountains SP - Redford (La Cuesta)


Vanavond staan we op een heel mooi plekje, maar daarover later meer.

We beginnen de dag met verslapen! Aan het eind van de nacht had ik het koud en heb de fleecedeken erbij gepakt, maar niet gekeken hoe laat het was. Het was nog donker. Niet veel later wordt Jan wakker, dan is het licht, en hij kijkt wel: half 8! 😱. Snel de kachel en de boiler aan, douchen, ontbijten, water vullen, naar dumpstation en om 09.17 uur vertrekken we. We zijn ongeveer een kwartier onderweg als ik een pronghorn zie. Niet veel later nog een en verderop 2 kleine kuddes, vlak langs de weg. Wel aan de andere kant van het hek. Ze zijn blijkbaar geen verkeer gewend, want ze staan op en lopen of schieten weg. Goed begin van de dag 👍



In Marfa tanken we 23,4 gallon voor $ 83,07 = $3,56. Dan volgt een heel eind saaie weg. We stoppen alleen nog even bij Elephant Rock.

Bij Shafter in de buurt begint de weg aardiger te worden, met heuvels en andere begroeiing. Shafter was een mijnstadje dat tot 1940 in bedrijf is geweest, maar van de gebouwen zie je alleen nog wat stukken muur staan.

In Presidio gaan we naar de Natives (Apaches) begraafplaats: Cemeterio del Barrio de los Lipanes. Sinds 2021 is deze hier op deze manier aangelegd. We pakken op verzoek een steen en leggen die als eerbetoon op een van de graven. Er zijn maar 3 graven waarvan de naam bekend is. Het is heel mooi aangelegd en geeft wel een bijzonder gevoel.






Onderweg zien we veel bloeiende cactussen. Op dit stuk veel paarse prickly pears, ze heten vast anders, maar zien er zo uit, met gele bloemen.


Blijkbaar is dit een gevaarlijke weg, want we zien zeker een stuk of 20 kruizen langs de weg staan.

De volgende stop is Fort Leaton

In het visitor center moeten we inchecken voor de camping van vanavond: La Cuesta, ofwel de heuvel, wat een heel toepasselijke naam blijkt. We lopen ook nog even door het fort en dat blijkt toch ook interessant. We kijken de film van 9 minuten. Het fort wordt sinds 1969 gerestaureerd. Er zijn ook een paar ingerichte kamers en in het visitor center een tentoonstelling zoals de meeste visitor centers. Het was een leuke stop.





En weer door. De weg wordt mooier en mooier. Steeds meer gaan we door de bergen. Op een gegeven moment wordt het heel groen in het dal. Daar loopt de Rio Grande. Als we bij La Cuesta zijn, in Big Bend Ranch SP, zetten we de camper even op 1 van de 4 plekken en eten een boterham. 



Daarna rijden we door naar Lajitas, om te zien waar we morgenochtend moeten zijn voor het paardrijden. We moeten er tenslotte al vroeg zijn, dus dan is het handig om te weten waar en hoelang je erover doet. De weg wordt nog steeds mooier. Hij staat bij National Geographic in de top 10 van mooiste highways in Amerika, de Camino del Rio, ook wel de Big Hill genoemd. We rijden langs een rest area waar de picknicktafels overdekt zijn door tipi's. Ziet er leuk uit. De stallen liggen links van de weg en we hebben er, met 2 rode stoplichten voor de roadworks bij de bruggen, 20 minuten over gedaan. 




Door Lajitas, dat aan een breed stuk van de weg ligt en er heel verlaten uitziet, rijden we naar het Barton Warnock visitor center, net buiten het dorp. Daar is internet. Geen topverbinding, maar ook niet slecht en ik heb contact met thuis. De expositieruimte is heel groot en gaat steeds maar de hoek om. Dan denk je: nu ben ik er, of dit was het en dan kun je nog een stuk verder. Er hangt een thermometer en die zegt 32 graden. We zoeken een weerbericht voor morgen en dan wordt het nog iets warmer: 99 graden F of 37,2 C. Vannacht koelt het af tot tegen de 60 F ongeveer = 15 C.





We rijden weer terug over de mooie weg en zetten de camper nu definitief op plek 1. Dat lijkt de meest horizontale. Na een biertje en een chippie met de airco aan op de generator, wat maken die dingen toch altijd een herrie, lopen we nog even naar de rivier, de Rio Grande. Aan het begin van het pad staat een bord met dat het $ 5000,- boete kost als je de grens naar Mexico, dat aan de overkant van de rivier ligt, oversteekt. Het is een leuk loopje. Niet heel ver. Ook hier weer veel bloeiende cactussen en een kleine canyon met loofbomen die lichtgroene, jonge blaadjes hebben. Ik steek mijn vinger even in het water en het is best fris. Er vliegen een heleboel grote vogels boven ons en we proberen ze te fotograferen, maar ze zijn eigenlijk te hoog en net als je ze in beeld hebt, zwaaien ze af en ben je ze weer kwijt. Het zijn er een stuk of 10. Degene die dichterbij zijn, vliegen voor de bruine bergwand en dan zie je ze niet meer.








Buiten is het inmiddels lekkerder dan binnen, dus ga ik lekker aan de tafel zitten schrijven. Een enkele keer komt er een auto het terrein op om van het, zeer nette, toilet gebruik te maken of even bij de rivier te kijken. Ook is er licht verkeer op de weg naast ons, maar vaak is het hier volkomen stil. Er staat een verrekijker aan het begin van het terrein en daarmee zou je naar bighorn sheep op de berg kunnen kijken. We hopen ze natuurlijk te zien voor het donker wordt en anders is er morgenvroeg nog een kans. We zijn hier tenslotte 2 nachten omdat de Cottonwood Campground in Big Bend NP niet meer lukte. 

We eten lekker buiten. Steak van de bbq, sla en potatosalad. We ontkomen niet aan de afwas en dan is het ontzettend, pikdonker buiten. Binnen is het met alle ramen open nog best warm. Er stopt een auto op het terrein en die blijft daar een poos staan met lichten aan en draaiende motor. We voelen ons er niet helemaal gemakkelijk bij. Na een poos doet hij alles uit en weer later vertrekt hij opeens. Het was een beetje lang voor een toiletbezoek, in het pikkedonker, maar misschien had hij zijn vriendin bij zich 😉. Het lucht best een beetje op. Verder hebben we niks meer gehoord of gezien. We kijken 2 afleveringen van Chicago Fire met het gebruikelijke ijs erbij en gaan even na elven slapen.



Gereden: 245 km


Volgende dag












Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.