Dag 10, 29 maart, Franklin Mountains SP - Davis Mountains SP

Alleen 1 dikke deken gehad vannacht en die zat op het randje van goed en te warm. Kwart over 7 opgestaan en bij het ontbijt zet ik de foto's van gisteren over. Het zier er weer mooi uit buiten, maar wel wat sluierbewolking. Als het steeds maar goed is waar we naartoe gaan 😉. 

Om 08.33 uur vertrek. De rare mensen, die op weg zijn naar Garner SP om daar vrijwilliger te zijn voor het seizoen, gaan even voor ons weg en blokkeren de uitgang. Zij rijdt in de pickup met fifth wheel en hij in de personenauto. Gezellig. Hij is niet zo vlot, dus gaat ze maar in de weg staan. We duwen een beetje en dan komt de boodschap over. Nu eerst naar de Walmart, inslaan voor een aantal dagen, want we zullen de komende tijd niet veel winkels tegenkomen. Daar verstuur ik de foto's en heb even contact met deze en gene via what's app.

Om 09.55 uur vertrekken we naar Davis Mountains SP. Wat kan ik over de weg zeggen? Vooral dat hij saai was. Voornamelijk snelweg, maar veel meer keus heb je hier niet. Eenmaal El Paso uit is het niet echt druk meer, maar wel veel vrachtverkeer. De weg is gelukkig goed. De maximumsnelheid staat hierop 80 mijl = bijna 129 km per uur. Dat hebben we in Amerika nog niet eerder gezien. Laat ze maar lekker voorbij scheuren, wij hebben geen haast. 65 is genoeg voor ons, dan slurpt zo'n bak al genoeg benzine. Voor Van Horn raken we een uur kwijt. We zitten nu in de Central Time Zone. 

Na de snelweg komen we op de 118 en dat is een mooie weg. Was het eerst vrijwel plat met woestijnbegroeiing, nu zitten we in de bergen met bochten en is het bosachtig. We zien 3 javelina's (kleine zwijntjes) terwijl ik net niet oplet omdat ik met de muziek bezig ben. Geen foto dus. Hopelijk waren dit niet de laatste, maar wel gezien, dus fase 1 is afgerond. Ik hou ze op de verlanglijst. Tussen de bomen in de verte zie ik wel een hert, maar te ver weg. 

Om ongeveer 3 uur zijn we op de camping. Eerst zetten we de camper verkeerdom, hij blijkt nose-in te moeten. We vonden het ook al zo'n rare bocht 😄. Achter leggen we de blokken eronder en gaan dan buiten lunchen. Het is best lekker weer, maar helemaal bewolkt en er staat wind. We bekijken de folders en kaartjes die we net uit het visitor center meegenomen hebben.




Dan lopen we een blokje over de mooie, grote camping en besluiten aan het eind van de middag de Montezuma Quail trail te gaan lopen. Deze gaat naar een wildlife viewing area. 

Totdat we om kwart over 6 aan de trail beginnen, zitten we lekker te lezen. De trail start tegenover de camping, maar blijkt niet bijzonder te zijn. Het is best klimmen, maar goed te doen. Het nadeel is dat hij eigenlijk steeds langs de weg en de camping omhoog zigzagt. Boven is het vlak. Geen beesten natuurlijk. Wel een cactus die over een paar dagen volop rode bloemen zal laten zien en een grote struik met prikkels en gele bloemetjes en die ruikt heerlijk.





Dan maar weer naar beneden. De Montezuma Quail (kwartel) is een schuw beestje en wordt niet vaak gezien lezen we op het bord aan het begin van de trail. Vlak voordat we de camping weer op lopen, zien we mensen in de vogelhut zitten. Het is een goedkoop woord voor een gebouwtje met uitzicht op een tuin waar vogels gevoerd worden. Wij gaan er ook even kijken en gaan naast een mevrouw met een heel groot fototoestel staan. Zij vertelt dat ze hier al 10 jaar elk jaar komt, maar nooit de kwartel gezien heeft, tot 2 dagen geleden. Toen kwam hij, ongeveer om deze tijd, met het vrouwtje aanwandelen. Dat doen ze nu weer. Hebben we toch nog iets speciaals. Er zijn nog meer vogels, behalve heel veel tortelduiven, die steeds photobomben 😂, en mussen, ook een kolibrie, een grijze vogel die ik niet ken, iets met strepen en een met een rood hoofd en rode borst. Je ziet wat een enorme vogelkenner ik ben. 


Photobomb

Meneer Montezuma Quail

Mevrouw Montezuma Quail

We vermaken ons hier een minuut of 25 en zijn zo ongeveer op dezelfde tijd terug als er stond voor de wandeling: 1,5 uur. Wij hebben er ongeveer 50 minuten over gedaan en we zijn naar boven vaak gestopt om te kijken of er wild was, van het uitzicht te genieten en van onze geweldige conditie 😉. 

Thuis bekijken we de foto's even en gaan dan koken. Bami met als groente de koolsla, een zakje mix van thuis en in ketjap en sambal gemarineerde kip. Smaakt prima als campingmaaltijd. 
Na de afwas schrijf ik het verslag en na even lezen kijken we 2 afleveringen van Chicago Fire.



Gereden: 365 km


Volgende dag









Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.