Dag 23, 11 april, Brazos Bend SP - Village Creek SP


1 minuut voor de wekker ben ik wakker en het is al ruim licht en dus dacht ik dat de wekker het niet gedaan had. Het is in elk geval helder en dat is altijd prettig. De nachten zijn hier altijd een toverbal; je weet nooit wat je krijgt. Nu vond ik het weer aan de frisse kant. Na het ontbijt willen we nog een stukje naar 40 Acre Lake lopen en dan doorrijden naar San Jacinto.

Om kwart voor 8 is alles afgekoppeld en gaan we op pad. Het is al lekker weer, in de schaduw een klein beetje fris, maar dat duurt niet lang. Nog op de camping loopt een heel stel witte vogels, western cattle egrets, maar ze doen natuurlijk niet wat ik wil voor de foto. Dit zijn ook de gezelschapsvogels die we onderweg vaak zien. We zijn regelmatig langs weilanden gereden met koeien, geiten, ezels of paarden en daar had ieder beest zijn eigen vogel. Heel gezellig. We stoppen even bij de enorme boom die eigenlijk niet 1 boom is, maar wel ontzettend mooi.


De parkeerplaats is nog vrijwel leeg. Het moeras ziet er vandaag in de zon heel anders uit dan gisteren. Echt mooi nu en de oneerbiedige sloot van gisteren blijkt ook heel anders te zijn. Op een tak tussen waterplanten zit een grote zwarte vogel zijn vleugels te drogen.



Aan de andere kant, in het dorre gedeelte, lopen ibissen en die maken echt een raar geluid. Iets wat het midden houdt tussen een koe en een ezel en echt heel hard.
Bij de uitkijktoren spreekt een man op een fiets ons aan en hij vertelt dat hij al heel veel alligators heeft gezien bij Elm Lake en een meter of 100 verderop ligt er ook een in het water. Toppie, dan gaan we daar eerst naartoe. Het zijn oogjes boven water, maar in een mooie setting en een mooi licht. 




De vogels zijn wakker aan het worden. Een grijze zit nog te suffen, die is nog niet helemaal wakker en een ibis is op jacht en heeft wat gevangen. We zien ook een schildpad, maar die zit bijna helemaal onder water. We zien een kraanvogel en nog een paar alligators, net boven water. Het loopt lekker en we hebben het enorm naar ons zin. Dat halve uurtje dat we van plan waren is allang voorbij. So what. Jammer voor San Jacinto. Dit is veel leuker. De ene na de andere alligator zien we en steeds meer helemaal in beeld en soms zelfs in actie. Nou ja, wel in slow motion.






Aan de overkant ligt een dikke en daar zwemt een ander naartoe. Jan zit te wachten op een knokpartij, maar helaas. Wat lopen we te genieten. Jan zegt op een gegeven moment dat we terug moeten, terwijl ik in de veronderstelling verkeerde dat we rond 40 Acre Lake liepen en dus een rondje, maar wel lopen langs Elm Lake. Omdat die man gezegd had dat hij hier veel ali's gezien had, is Jan hiernaartoe gelopen en met mijn ontbrekende richtingsgevoel heb ik dat natuurlijk niet door gehad.


Wat een schattig gezicht. Oogjes dicht, smile van oor tot oor



De terugweg lopen we wat sneller en stoppen alleen nog bij de heel interessante dingen. De schildpad is nu helemaal uit het water en een vogel heeft een kreeft gevangen en doet moeilijk om die naar binnen te krijgen. Ik zou hem toch liever gekookt en van schaal ontdaan hebben, maar hij slikt hem in zijn geheel in 😲. Bij de uitkijktoren liggen 2 alligators in zicht en, natuurlijk Japanners, gaan een selfie maken. Altijd een goed idee om met je rug naar een wild dier te gaan staan. We lopen even naar boven en zien de enorm uitgestrekte moerassen. Het is echt een mooi park.






Omdat het inmiddels bijna 11 uur is, het is dus iets meer dan een half uurtje geworden, gaan we op pad naar Houston en daar voorbij. We tanken en gaan even de weg af naar de Walmart waar we gisteren voorbij reden en halen de ontbrekende artikelen. Bij de Walmart hebben we natuurlijk bereik, dus ik bel de swamptour voor dinsdag. Ik had het al eerder geprobeerd, maar kreeg een bandje. Daar moeten we cash betalen, dus ook even langs de flappentap en dan echt op weg.
We komen langs hele lelijke zware industrie o.a. van Ineos en Total Energies, die naast elkaar zitten en sponsors zijn van prof wielerploegen. Strookt niet echt met elkaar: die vieze industrie en het schone fietsen.




Dan komen we bij het monument van de slag bij San Jacinto waar de Texanen ruzie hadden met de Mexicanen. Het is een hele hoge obelisk met eronder rondom trappen en erin een museum. Ik had gelezen dat de Texas State Park pas hier ook geldig is, maar dat is niet zo. Het kost $13,- en $14,- en dat hebben we er niet voor over. 





We rijden wat verder om te zien of we het slagschip kunnen vinden, maar helaas. Wel een kleine begraafplaats. 






We eten een boterham in de camper en maken ons op voor het laatste stuk. Jan dacht dat het nog 2,5 uur rijden zou zijn naar Village Creek SP, maar het is maar ruim 1,5 uur. De weg is niets bijzonders. Eerst heel druk en slecht en later rustiger en iets beter. We komen langs Nome. Hoe doet hij dat toch? Dat ligt aan de andere kant van Alaska! Een paar mijl verderop ligt China. Schiet mij maar lek. Miss Google loodst ons al de hele dag langs bijzondere tussendoorwegen, maar het moet gezegd worden, ze weet wel de weg.




Village Creek SP ligt net buiten het plaatsje en is eigenlijk niet heel bijzonder. Dat hebben we van papier, want we hebben het niet onderzocht. Het meisje bij de receptie zei dat het de laatste dagen erg veel geregend heeft en dat de creek is overstroomd, op het gevaarlijke af, en dat er een aantal wandelpaden afgesloten zijn. 



Wij hebben vanmorgen al gewandeld en gaan lekker op onze plek 9, die onder de bomen ligt, buiten zitten lezen. Vrijwel geen muggen, dus heerlijk, ondanks dat we niet echt zon hebben hier. Als ik mijn boek uit heb, een oudje van Dick Francis, maar die zijn toch altijd heerlijk om te lezen, ga ik de foto's van gisteren en vandaag overzetten. Jan begint het eten voor te bereiden. We hadden een gegrillde kip meegenomen en garlic bread en dat warmt hij op op de bbq. Ik maak kruidenboter en een sausje, maar omdat de paprika- en de kerriepoeder erg oud zijn geworden en dus wat muf, is het geen groot succes. 
Na de afwas schrijf ik het verslag en daarna begint ons vaste ritueel met de laptop en het ijs. de half gemiste aflevering en een nieuwe van SkyMed.

Gereden: 253 km


Volgende dag









Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.