Dag 16, 4 april, Blanco SP - Austin - Blanco SP

Vannacht weer de dekenwissel gedaan, maar verder goed geslapen. Bij het opstaan is het goed fris, maar de lucht is mooi blauw. Tijdens het ontbijt belt Jan Cruise America. Het blijkt dat de mail een no-reply was, dus begint het verhaal opnieuw, nu met Lola of zo. Ze gaat een reparateur in de buurt zoeken en belt om 9 uur terug dat we na 12 uur naar Canyon Lake, naar Texas Country RV kunnen. Het is dus maar de vraag of we nog wat aan Austin hebben. De tour door het State Capitol is maar tot half 5 en vanuit Canyon Lake is het nog ruim 1,5 uur rijden en dan nog zien te parkeren. Maar dat zien we later wel.

Eerst lopen we naar de receptie, want we zijn natuurlijk nog niet ingecheckt. Onderweg terug zien we een eekhoorn en een northern cardinal, dus het was een aardig loopje.

Weer terug op de plek lezen we wat in de zon, maar we zijn erg onrustig. Om half 12 gaan we dan maar. We volgen braaf de weg die de Google-juf aangeeft en, eerlijk is eerlijk, daar is vandaag niks mis mee. 
Bij Country RV staan een heleboel Cruise America campers. Dat ziet er niet goed uit. Zoveel pech? Maar het blijkt algauw dat het een dependance van Cruise America is. Het is ook een ophaal- en inleverlocatie. We kunnen in het kantoor op een veel te diepe en te zachte bank wachten. In de tussentijd leest Jan de mail, want op de camping kan dat niet. Hier eigenlijk ook niet, alleen via een omweg. Dan zien we dat Brazos Bend SP onze reservering geannuleerd heeft. What? Alweer? We proberen Texas State Parks te bellen, maar daar kom je niet doorheen; wachttijd 23 minuten. Dat gaan we niet doen. Online kan deze wijziging niet, alle vrije plekken staan op C = call only. Na een hoop gedoe vinden we in de mail, tussen de kleine lettertjes, nog een ander nummer en dat gaat wel soepel. Geen wachttijd. Onze plek wordt weer teruggeboekt naar de Red Buckeye Loop, maar "onze" 215 kan niet meer. Het wordt nu 220. Vooruit dan maar. 
Inmiddels zijn de mannen die de camper moeten repareren ook terug van iets en kunnen ze ernaar kijken. Een kwartiertje later komen ze vertellen dat het klaar is. Wow, dat is fijn en lekker snel. Het was een doorgebrand draadje dat makkelijk te vervangen was.

Om 10 over 1 rijden we het terrein af op weg naar Austin. Ook nu schotelt Google ons een prima weg voor en de omgeving is leuk met heel veel wilde bloemen, die keurig per kleur bij elkaar staan: gele, roze, rode oranje en natuurlijk de staatsbloem, de paarse Blue Bonnet.

Eenmaal bij Austin in de buurt hebben we nog een klein stukje snelweg. Het roze granieten Capitool is uit de verte al te zien. Nu nog een parkeerplek zien te vinden. Op het Alles Amerikaforum werd gesproken over langs de weg aan 11th St, maar dat zien we niet gebeuren. We rijden de hele wijk ongeveer door, maar of er is geen plek, of het is een wegsleepzone bij de brandweer, of niet geschikt voor een hoge camper i.v.m. de bomen. Dan maar verderop kijken. Wel 11th St. uitrijden, maar meer het minder bewoonde stuk. Op de hoek van 11th en Curve St. is een parkeerterrein, of braak liggend stuk grond, waar auto's staan en wij nog makkelijk bij kunnen. Geen meters of iets dergelijks. 

We zoeken onze spullen bij elkaar en gaan ervan uit dat hij er vanavond nog net zo staat en lopen richting State Capitol. Dat is een minuut of 20 lopen. Als we 100 m. onderweg zijn, merken we dat we de rugzak vergeten zijn en Jan loopt even terug. Het is 30 graden in Austin vandaag met een mooie blauwe lucht. 

We lopen eerst bij het visitor center naar binnen. Het is vast heel interessant, maar daar hebben we geen tijd voor. We krijgen een self-guided tour folder voor het Capitool en wandelen via het park ernaartoe. 

In Austin zijn veel muurschilderingen

We nemen de zuidingang en iedereen kan zonder afspraak gratis naar binnen, alleen moet je even door de security. Dat gaat een stuk makkelijker dan op het vliegveld. Tas, rugzak mag ook mee naar binnen, over de band en zelf door de scanner lopen en klaar.

Om 15.15 uur start een tour van 3 kwartier met een gids en het lijkt ons wel interessant om achtergrond info te krijgen, maar het is een heel grote groep en de akoestiek maakt dat de gids niet te verstaan is, dus besluiten we zelf rond te lopen. Wat een mooi gebouw is dit. Het 2e grootste state capitol van Amerika na dat van DC. Binnen glimmen alle natuurstenen vloeren dat het een lieve lust is. Alle verdiepingen zijn open. Een deel van de buitenkant staat wel in de steigers. 

We kijken onze ogen uit in de enorm hoge rotunda, lopen door een gang waar de kantoren van o.a. de Secretary of State zijn, lopen via het mooie trappenhuis naar boven. We kunnen ook in de "2e Kamer", de Senaat, kijken. Dat ziet er toch heel wat leuker uit dan bij ons.

Volgende stop is de bibliotheek. Alweer zo'n mooie ruimte. Je verwacht hier elk moment acteurs uit de film The Librarian te zien 😄. Er wordt gewoon gewerkt en dat maakt dat het toch wat vreemd aanvoelt om daar rond te lopen. 

Op de 3e kunnen we de zaal van het Congres van bovenaf bekijken, vanaf de tribune dus, want beneden is de deur gesloten i.v.m. werkzaamheden of zo. In de deur zitten hele mooie scharnieren. Waar je al niet op let 😄. Verderop in de gang is weer een soort vide en vanaf daar kijk je zo de bibliotheek in.

 

Beneden, extension 1, onder de grond, zijn de gewone kantoren en een lange gang met foto's van restauraties door de jaren heen.

In de giftshop vinden we een cadeautje voor Esther die zo lief is om voor onze planten te zorgen. Dan hebben we genoeg gezien vinden we en via de nu rustige zuid-ingang gaan we eruit. De zuid-uitgang dus.

We lopen door het mooie bijbehorende park. Daar staan verschillende beelden. We gaan even op een bankje naast het gebouw zitten om te kijken hoe verder en zien een eekhoorn tussen de hekken door glippen. Aan de andere kant van het park zijn er tientallen. Nu weten we waarom we deze vakantie nog nauwelijks eekhoorns gezien hebben; die zijn allemaal hier.

We gaan op weg naar iets te drinken en wat eten zou ook niet raar zijn, want het is inmiddels half 5 geweest en we hebben nog niet geluncht. Ik had gelezen dat 6th St. en Warehouse District gezellig zouden zijn, dus op daarheen. We lopen langs een aantal muurschilderingen, waar Austin er veel van moet hebben. 

Dan zien we Shiner's Saloon en dat ziet er wel leuk uit. Ze hebben een patio, wij zouden het dakterras noemen en daar gaan we zitten. Het ziet er inderdaad heel leuk uit, maar de muziek is niet onze smaak en staat best hard. Jan kiest een biertje voor ons, een Texan Native en dat smaakt uitstekend. De keuken is nog niet open, dus we wachten even. 
Een man met een dienblad met kleine glaasjes loopt alle tafels langs. Hij blijkt een whiskystoker uit de buurt en we mogen proeven. Ik ben geen sterkedrank liefhebber, maar een slokje vind ik toch wel grappig. Ik heb vroeger altijd geleerd dat je overal over mee moet kunnen praten. Het hardplastic "glaasje" neem ik mee als souvenir.

Ondertussen is een 2-mansband een set aan het opbouwen en gezien de gitaar lijkt het betere muziek te worden. Ze beginnen om 6 uur en het is inderdaad leuk. Jan gaat nog eens vragen hoe het met de keuken is, maar daar is iets kapot, dus die is nog steeds dicht. 
Ondanks de leuke muziek gaan we toch weg, want we willen nu toch echt wel wat eten.

Thuis hadden we Banger's al gevonden. Het is een eind lopen, maar dan heb je ook wat. Ze zitten aan Rainey St. Omdat er wolkenkrabbers gebouwd worden ziet de omgeving er nu niet zo leuk uit, maar het is echt uitgaansgebied. Banger's overtreft onze verwachtingen. Ze hebben 202 soorten bier op tap en een hele grote Biergarten waar je erg lekker kunt eten. Het is heel gezellig en ook hier is live muziek. We delen een hele zij spareribs en vermaken ons uitstekend. 

Als we klaar zijn met eten gaan we weer aan de wandel, nl. naar Congress Ave Bridge, waar bij zonsondergang een kwart miljoen vleermuizen uitvliegen. Als we aankomen is het al behoorlijk druk. Er staat op de brug en beneden, langs de over, zeker al een man of 1000. Op de rivier liggen rondvaartboten en kano's klaar om het spektakel te zien. Maar de natuur is niet te sturen, want wat schetst onze verbazing? De vleermuizen komen niet onder onze brug vandaan, maar we zien ze heel in de verte, waarschijnlijk bij een andere brug. Bummer 😞. We krijgen wel een idee hoe het zou moeten zijn, maar het is niet hetzelfde.

Als je goed kijkt, zie je boven de vage bomen wat vage zwarte vegen. Dat zijn de vleermuizen op de verkeerde plek.

De vleermuizen

Dan onze laatste wandeling van vandaag, naar de camper. Dat is ongeveer een half uur. Het grootste deel lopen we in best gezellig gebied, maar naar mate we verder komen wordt het stiller en staan er alleen nog hoge hotels. Er is veel politie op de been, dus we voelen ons niet echt ongemakkelijk. 

Dan zien we de camper staan. Dat is mooi, die is er nog. Wel is het buitenlicht aan en dat was niet. Hmm, hoe kan dat? Waarschijnlijk heeft Jan toen hij terugging om de rugzak te pakken het knopje binnen naast de trap per ongeluk aangeklikt. Achteraf niet eens zo erg. Nu ziet het er bewoond uit en dat is altijd minder aantrekkelijk voor inbrekers.

Dan de stad uit. Dat is even lastig in het donker. Ook moeten we nodig tanken, dus de eerste de beste pomp is prijs. Niet de goedkoopste, $ 3,19. We zagen er later 2 die goedkoper waren, maar dan hadden we moeilijk moeten doen op een stuk met file en wegwerkzaamheden. Google stuurt ons nu keurig over grote wegen naar de camping. Daar achteruit erin, stroom en water aansluiten en nog even afkicken van wat toch nog een uitstekende dag is geworden. Ruim 17.000 passen telt de stappenteller.

Gereden: 225 km 

Volgende dag