Het was een onrustige nacht. Enerzijds verkozen omdat we een paar keer de kranen hebben laten lopen om het water in de leidingen in beweging te houden. Dit was geen slechte move, want om 8.12 uur was het nog maar 1 graad op de thermometer die nog buiten lag, dus het heeft gevroren. Anderzijds omdat Jan zijn telefoon ging. De installateur van het zonnescherm. Eh, nu even niet. En nog geen 5 minuten later mijn telefoon. De opticiën. Bel ik gelegen? Nee, het is midden in de nacht hier.
Als we opstaan schijnt de zon al volop. Wat is het hier mooi zeg. Duimen dat we een mooie dag houden, maar wel wat warmer graag😉.
Om 08.50 uur rijden we weer over de onverharde weg van de camping door wat minder blubber dan gisteren. De vorst is toch nog ergens goed voor. Er is gisteravond nog een kampeerder bijgekomen.
We wandelen nog wat door het plaatsje en zien een paar van de muurschilderingen. Verder zijn er voornamelijk kunstwinkels, giftshops en marihuanatenten. Dat mag hier gewoon verkocht worden.
Terug lopen we parellel aan de straat, waar vroeger Main Street was, voordat alles wegspoelde tijdens de overstroming. Het is nu een langgerekt parkje met een watertje ernaast (gulch) dat nu dient als afvoer van teveel water waardoor de stad veiliger geworden is.
Als laatste fotografeer ik een muurschildering die een mozaïek blijkt te zijn. Het beeldt de Topo del Dia uit; de Mexicaanse feestdag voor de doden, die ze hier blijkbaar ook vieren.
Dan rijden we naar het zuiden over een best saaie weg. Er staan veel uitgebloeide yucca's. In Deming gaan we nog even naar de Walmart.
Als we op de camping op Rockhound SP afrijden, rijden we bergen tegemoet. Het visitor center is dicht, maar we hebben gereserveerd en al snel zien we Karen in het golfkarretje en zij wijst ons de weg naar plek 17.
Een hele mooie, belachelijk grote plek. We sluiten water en stroom aan en bakken een uitsmijter voor de late lunch, want het is inmiddels 14.45 uur. Dan komt Karen nog wat informatie brengen, o.a. over de wandeling die boven de camping langs loopt, de Thunder Egg Trail. Je mag stenen verzamelen en er zijn mooie (edel)stenen te vinden, maar daar hebben wij geen bal verstand van, dus vinden we niks.
 |
| Onze camper staat midden bovenaan, naast de 2e grote jeneverbesstruik van rechts |
Maar het is een leuke wandeling tussen de enorme aantallen prickly pear cactussen. Niet moeilijk en een loop van 1,1 mijl. We beginnen met trui aan, want op de camping staat een frisse wind, hoewel de thermometer 18 graden zei. Eenmaal wat hoger lopen we boven de wind of zo, want daar merk je er helemaal niks van en kan de trui uit. Wat een verschil met gisteren. Je hebt van bovenaf een mooi uitzicht op de camping.
Morgen staat in principe een bezoek aan El Paso op de kalender, maar 2 mijl verderop is het zusterpark Spring Canyon SP en daar zouden bijzondere geiten lopen: Ibex goats. We willen dus een poging wagen die te zien. Zal wel niet lukken, maar El Paso is ook maar een stad, dus die kunnen we wel (deels) inwisselen.
Weer terug op de camping haal ik de bezem uit het luik en haal hem even door de tent, want er ligt me toch een hoop zand en steentjes. Daarna is het 5 uur en tijd voor B&C, terwijl Jan leest en ik schrijf. Het is goed warm binnen en 2 ramen tegen elkaar open merk je eigenlijk niet eens.
Als we gaan eten is de zon aan het zakken en dat merk je wel meteen aan de temperatuur. We hebben kant en klare spareribs en omdat er veel saus bij zit, maken we het zakje buiten open. Oei, het is koud geworden. We eten er cole slaw en potato salad bij. Omdat we vrij laat aten en we daarna afgewassen hebben, vinden we het wel tijd om met de laptop naar bed te gaan. Veel te vroeg eigenlijk, maar na die gebroken nacht zal het niet laat worden. 1,5 aflevering van Chicago Fire later, waarvan ik van de 2e ook nog de helft gemist heb, doen we het licht uit.
Gereden: 233 km
Track of the day: Silver City Bound, Lead Belly
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.