Het is weer een ander bed en we staan, ondanks wat blokken onder de achterwielen, toch best achterover. Daarbij worden we halverwege de nacht ook nog wakker van de kou en pakken de dikke deken. Dat is aangenaam. We douchen onder een heerlijk warme douche met een superdeluxe douchekop. Daar word je weer mens van.
Om half 8 worden we voor het ontbijt verwacht, want zij moeten om kwart voor 9 naar de kerk i.v.m. Palmpasen. Ron zingt in het koor en Ann is gastvrouw. Met de belofte contact te houden en de afspraak elkaar op 25 mei in IJmuiden te zien als ze daar met de cruise aankomen samen met Bob en Nancy, vertrekken we richting Page. Het is heel ander weer dan gisteren. Veel wolken en kouder. Uiteindelijk krijgen we alle 4 seizoenen in 1 dag, al is de zomer er wel karig vanaf gekomen. Wolken, zon, storm, regen, hagel en sneeuw.
Maar eerst langs veel cactussen.
Boven de bergen pakken de wolken zich al samen en ze worden steeds donkerder.
Verderop rijden we het "rode-rotsenland" binnen. Bij Sedona zijn ze prachtig. Het is, ondanks dat het geen zomer is, behoorlijk druk in het dorp. We zien de Pink Jeepjes rijden weer we in 2014 een hele mooie tocht mee gemaakt hebben.
Aan de andere kant van Sedona rijden we door Oak Creek Canyon en gaan we omhoog. Hoog op de bergen zien we wat poedersuiker liggen. En het blijft niet bij poedersuiker. Veel auto's die ons tegemoet komen hebben best een flinke laag op de motorkap of op het dak liggen. Naar mate we hoger komen ligt er ook meer sneeuw en gaat het ook sneeuwen.
Bij de Oak Creek Vista stoppen we bij een overlook. Het is er best groot en we lopen er even rond en vinden het eigenlijk best leuk met die sneeuw. Het zonnetje komt ook nog even en dat maakt het nog leuker.
Verderop gaan we wat naar beneden, we zaten op 1976 m., en dan ligt er geen sneeuw meer. De wolken worden wel steeds dikker en donkerder. Regelmatig rijden we door regen-, hagel- of sneeuwbuien en de wind trekt ook flink aan. Met vlagen die van verschillende kanten komen, rijden we over de vlakte en komen bij Painted Desert.
Dit herinneren we ons van onze eerste Amerikareis en het is nog even bijzonder. Later kleuren de rotsen weer rood.
We rijden door Navajoland en zien hoe de Natives wonen. Wij vinden het nog steeds geen luxe uitstraling hebben. De rotsformaties nemen steeds vreemdere en nieuwe kleuren aan. Zelfs met de dreigende achtergrond is het mooi. Bij een nog verlaten groepje stands waar de Natives binnenkort weer sieraden en andere dingen gaan verkopen, stoppen we om een boterham te smeren. Het doel is de Historic Navajo Bridge, dus we gaan weer verder. We hopen er condors te zien, want die zijn hier regelmatig, maar we verwachten er niet veel van.
De brug, of eigenlijk 2, een voetgangers- (de oude) en een autobrug (de nieuwe), liggen vlak naast elkaar over de Colorado river. Het is hier prachtig. Hoewel er geen condors zijn, hebben we geen spijt van deze omweg. Het is droog en dat helpt ook. We gaan ook nog even het kleine visitor center in, maar helaas hebben ze hier geen America the Beautifulpas, dus die moet nog even wachten.
Er staat bij de brug uitleg over de Californische condors. Wat een enorme beesten zijn dat. Jammer dat ze er niet zijn, maar dat heeft met het weer te maken. Ze zijn hier het meest met mooi weer en dan maken ze gebruik van de thermiek. Hun spanwijdte is 2.70 m. en dat is evenveel als van de grond tot aan de bovenkant van een basketbalnet. Ze kunnen in het wild wel 60 jaar oud worden.
Als we teruglopen over de brug zien we heel hoog een grote vogel zweven. Zou dat er een zijn of is het een raaf? Hij heeft geen "vingers" aan zijn vleugeltips, dus ik ben bang dat het een raaf is, maar echt goed is het niet te zien.
Dan het laatste stukje naar Page. We staan op de camping waar we al eerder gestaan hebben, maar toen was het 39 graden en nu is het fris met een koude wind. We krijgen plek 36 met een full hookup. Als we geïnstalleerd zijn, tegen half 5, gaan we lekker zitten met de kachel aan, een biertje, chippie, wifi en het verslag. Er komt steeds meer zon. We hopen dat de tour in Antelope Canyon morgen doorgaat. Jan ziet net een mail van Budget Cars en gaat briesend op zoek naar de papieren. Ze hebben $ 50,- extra afgeschreven voor het vullen van de benzinetank en een extra verzekering. Dat hebben we echt niet gevraagd. Alsof we dan voor de lol nog die extra excercitie vanaf de cell phone parking gedaan zouden hebben om te tanken en de extra verzekering nemen we nooit. Helaas staat dit nergens zwart op wit, dus het is niet te bewijzen. Dat wordt dus geen Budget meer, en in Orlando, want die is al gereserveerd, eisen we dat ze alles op papier zetten wat afgesproken is.
We eten kippendij van de bbq, sla en aardappelsalade.
Na de afwas doet Jan een schoonheidsslaapje en maak ik mijn verslag af en lees even. Daarna leggen we de 2e dikke deken op bed en kruipen er met laptop en ijs in voor 2 afleveringen van Chicago Fire.
Gereden: 473 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.