Dag 3, 22 maart, Anza Borrego - Quartzsite

Omdat het binnen behoorlijk warm was, zagen we het niet zitten om onder de dikke deken van Cruise America te gaan liggen en hebben onze eigen fleece deken gepakt. Halverwege de nacht werd dat toch wat te koud, ook omdat hij eigenlijk te klein is voor 2 personen. Toch zijn we weer in slaap gevallen en werden pas om half 7 wakker. Daar hadden we niet op gerekend. We staan op en beginnen met het uitpakken van de koffers. Het valt op dat deze C25 een stuk groter lijkt dan de truck, maar qua bergruimte maakt het niks uit. We hebben niet eens kleerhangers, dus de jassen gooien we zo maar in de hangkast. 

Als we klaar zijn gaan we ontbijten en om ongeveer 10 over half 9 rijden we van de camping voor wat afwisselend een leuke en teleurstellende dag zal zijn. Dat begon meteen al, want we waren van plan om bij de camping de trail naar de palmoase te gaan lopen, maar omdat we al een uur later waren dan verwacht, hebben we dat laten vallen. Door naar Borrego Springs. Daar was het plan om de metalen beelden in de Galetta Meadows te bekijken, maar die bleken de andere kant op. We waren al een keer verkeerd gereden, dus ook geskipt. Toen een eind rijden naar Niland, waar Salvation Mountain is. Dit ligt aan de 111 en je zou zeggen dat er in de woestijn niet veel wegen zijn, maar dat viel vies tegen. Bovendien waren de borden niet echt duidelijk. België is nog makkelijker. In Calipatria stond een reclamebord met "Salvation Mountain 8 miles ahead". Ah, op de goede weg dus, maar met de route op de telefoon, zonder bereid ging het niet en in de blind ergens linksaf, nadat we al een keer of 3 verkeerd gereden waren, zagen we niet zitten, dus gingen we voor de 3e keer naar Brawley, om naar de 78 east te gaan.


Bij de Osborne Scenic Overlook van de Imperial Sanddunes van BLM stoppen we voor een pauze, het uitzicht en een boterham. De zandduinen zien er heel mooi uit, zeker met de blauwe lucht op de achtergrond. Er staat een aantal campers waarvan de eigenaren met buggy's door het zand crossen. Je mag hier max. 14 dagen gratis kamperen. 





Dat doen wij niet, want wij gaan verder naar ander BLM land. De weg was veel mooier dan verwacht; hele grote stukken dan toch. De woestijn is mooi in maart met alle bloeiende bloemen in voornamelijk geel, maar ook (licht)paars, wat wit en een enkele oranje, nadat we vanochtend in Anza Borrego ook rood zagen. We rijden langs de Chocolate Mountains en genieten weer van het uitzicht.






Bij Blythe moeten we een stukje snelweg naar Quartzsite. Dat is een en al kameel, maar daarover later meer. Voorbij Quartzsite ligt de Hi Jolly Campground, een gratis camping van BLM, zonder voorzieningen. Het is een groot stuk land en je kunt gaan staan waar je wilt, ook hier max. 14 dagen. Ondanks dat er best een flink aantal campers staat, kunnen we er makkelijk bij zonder ook maar bij iemand in de buurt te staan. We willen de gehuurde campingstoeltjes pakken om in de zon te gaan zitten, maar het lijkt er sterk op dat die op de vorige camping zijn achtergebleven toen Jan de koffers uit de bergruimte haalde. Sh.... Maar nu niks aan te doen. We pakken de opblaasstoelen en gaan lekker zitten. Ik lees wat en Jan zet de bbq in elkaar. Het lijkt wel vakantie.






Omdat we met het oversteken van de grens van Californië naar Arizona een uur verloren hebben gaat de dag snel, maar toch hebben we niet het gevoel dat het een korte dag is. 


Voor het eten gaat er een ribeye op de bbq, ik bak aardappels en maak sla waar we de cole slaw dressing over doen. Helaas heeft de Walmart niet de lekkere die we vorige keer hadden, want die was uit Canada. In de camper is het behoorlijk warm. Alle ramen en luikjes staan open. De 2 grote ramen bij de tafel en het bed hebben geen hor. Dat was eerst wel altijd. Heel bijzonder. Dus die laten we dicht. Ik zet op tijd de boiler aan, maar die geeft geen warm water. Jan kan zoiets niet uitstaan en schroeft de luikjes onder de keuken open, maar wordt niks wijzer, behalve dat het water inderdaad niet warm wordt. Het gas slaat wel aan, maar naar ons idee ook al veel te kort. Morgen in Phoenix maar langs CA rijden en kijken wat ze zeggen. We hebben trouwens ook geconstateerd dat we geen vaatdoek, bezem, emmer etc. hebben. Echt slecht geregeld allemaal. We hebben nog nooit problemen met Cruise gehad, maar nu prijzen ze zich toch wel uit de markt.

Voor de afwas dan maar water koken, maar douchen zit er niet in. Jan heeft Cruise gebeld en allerlei opdrachten gekregen als knopjes aan en uit, achter luikjes binnen en buiten dingen doen, een extender eruit halen en later er weer in zetten, zoveel keer 30 seconden wachten nadat er iets uit- of aangezet was, maar niks hielp. Dus na een half uur aan de telefoon is besloten dat we morgen dan maar naar Phoenix moeten om het te laten maken. Spoiler: aan het eind van de vakantie zouden we voor €60,- met Cruise gebeld hebben. Het wordt dan weer een rommelige dag dus, want we zouden om 2 uur bij Ron en Ann in Peoria zijn. We spelen nog 2 potjes rummikub en willen dan naar bed. We zijn trots dat we om half 11 nog zo klaar wakker zijn, maar dan bedenkt Jan dat het helemaal niet een uur later is, want ze hebben hier geen zomertijd.
We lezen nog wat en gaan toch wel op tijd naar bed, want morgen weer een drukke dag.

Gereden:


Volgende dag