Om half 6 zijn we wakker en om 6 uur staan we op. Lekker geslapen, goede temperatuur met ramen open en dunne deken. Het is bewolkt als we om 07.15 uur wegrijden. Deze camping ligt aan de 95 bij milepost 112.
We rijden eerst door het dorp en verbazen ons over de hoeveelheid campings; achter elkaar door, langs het hele dorp. Zouden er ook mensen in een huis wonen hier?
Hi Jolly Monument is de eerste stop. Hi Jolly was een kameeldrijver eind 19e- begin 20e eeuw in het kamelenkorps van het Amerikaanse leger. Het is een gewone begraafplaats, maar Hi Jolly heeft hier zijn monument. Het hele dorp staat in het teken de kameel, die eigenlijk een dromedaris was. Beelden, straatnamen, een bedrijf dat Toe Trucks heet i.p.v. Tow Trucks. Het is een leuk stopje van ongeveer 20 minuten.
Dan op naar Phoenix, of eigenlijk Mesa, dat aan de oostkant ervan ligt. We rijden veel snelweg en dat is best vermoeiend. Om kwart over 8 worden we gebeld door Cruise dat we in Phoenix verwacht worden, als het maar voor 14 uur is. Dat moet lukken. We rijden verder over de 60. Dat is een stuk rustiger, beter wegdek en mooier. Veel gele bloemen langs de weg en later cactussen.
Helaas hebben we geen tijd voor Wickenburg Historic Downtown. Dat lijkt er wel leuk uit te zien, maar die stomme bak moet gemaakt worden. Het is geen vervelende weg meestal. Soms staan er zelfs hele saguarobossen. We hebben een leuke radiozender gevonden met golden oldies. We tanken in Phoenix voor $3,59.
Om 11.15 komen we bij Cruise aan. Wat een mooi en groot bedrijf is dit. Als we uit de camper stappen komt de meneer uit de camper naast ons aan met 4 blikjes mountain dew en 8 flesjes water. Zij gaan naar huis en vinden het zonde om weg te gooien. Kom maar op.
We worden heel vriendelijk ontvangen en Mia achter de balie weet er inderdaad van. De camper wordt onderzocht en niet veel later komt Tom, een Nederlandse jongen, vertellen dat repareren te lang gaat duren, dus dat we een andere camper krijgen. Een betere zegt hij en ik kan het niet laten om te zeggen dat dat al gauw kan. Hij is inderdaad veel nieuwer: 26.000 mijl t.o.v. 140.000 en ook moderner qua auto, dus Jan is helemaal happy met de blue tooth voor de muziek. Maar het betekent wel dat we de oude helemaal leeg moeten halen en de nieuwe weer vullen. We laten ze naast elkaar zetten, dan gaat het makkelijker met de deuren tegenover elkaar. Omdat het inmiddels mooi weer geworden is, is het een warme klus.
We worden nog een keer gebeld door de meneer van de helpdesk en kunnen zeggen dat we netjes geholpen zijn. Mia zegt nog dat ze het maar bijzonder vond dat we zo'n oud exemplaar meegekregen hadden voor zo'n lange reis. Dat zouden zij nooit doen. Ze is een beetje hyper, maar ontzettend vriendelijk, gezellig en behulpzaam.
Als alle formaliteiten geregeld zijn, o.a. de net gevulde tank t.o.v. de halfvolle tank in de nieuwe; na wat overleg krijgen we gewoon een volle tank i.p.v. dat we naderhand moeten afrekenen. Tom gaat dus nog even tanken.
Tegen 14 uur zijn we klaar en bellen Ron en Ann dat we eraan komen. Het is nog een uur rijden. Ietsje langer, want er is een ongeluk gebeurd. Liever zij dan wij 😉.
Als we de straat inrijden is Ron net de post aan het halen en krijgen we een déja vu van Bob die in september net de post ophaalde toen wij eraan kwamen. We worden allerhartelijkst ontvangen en gaan lekker buiten zitten met een drankje en nacho's met pittige salsa. Ron vertelt weer honderduit en het is heel gezellig. Ann is ook heel hartelijk en een heel lief mens.
Voor het diner gaat de beloofde zalm op de bbq. Ann maakt een salade, brook en groene asperges. Het smaakt prima, evenals de zelfgemaakte cheesecake met zelfgemaakte perzikcompote. Na het eten praten we nog gezellig verder en om een uur of 10 gaan zij naar bed en wij naar ons eigen huis, waar we ook niet lang meer wachten, want het is morgen best een eind rijden.
Gereden:
