Vannacht had iemand thuis een nieuwe groepsapp aangemaakt, dus werd ik wakker. Meteen maar het geluid uitgezet. Maar goed ook, want er werd enthousiast gereageerd.
Om half 8 staan we op. Het is zwaar bewolkt. Na het ontbijt maken we ons klaar om naar San Antonio te gaan. Het regent niet, maar het is ook niet droog; lichte nevel.
Iets voor negenen vertrekken we, zodat we daar de tijd hebben om uit te vinden waar de bus is die we willen nemen de stad in en, belangrijker nog, de parkeerplaats. We hebben om 11 uur afgesproken met Martin en Marianne die we van het Alles Amerika Forum kennen en niet ver bij ons vandaan wonen, maar hier afspreken is veel handiger natuurlijk 😂. Om half 10 is het 17 gr. C. Bij San Antonio missen we de afslag Laredo. Google stuurt ons via verschillende afslagen een industriewijk in. Er komt net een trein aan, dus dat kan wel even duren, maar gelukkig valt het mee.
We kunnen de parkeerplaats voor de bus niet vinden. Achteraf blijkt dat Jan een ander adres in had moeten voeren. We vinden toch een parkeerplaats, maar daar blijkt ook een politieauto te staan en de agent zegt dat het een private parking is. Ik vraag of hij misschien iets anders weet vanwaar we de bus de stad in kunnen nemen. Dat laatste ontgaat hem blijkbaar, want hij stuurt ons naar 901 E. Houston St. Prachtige parkeerplaats en 3 minuten lopen van de Alamo waar we afgesproken hebben, maar het all day tarief voor een RV is $ 112,25 😱. Voor een RV kun je alleen een dagtarief kiezen, met een gewone auto kun je per uur betalen. Het is dat we met Martin en Marianne afgesproken hebben, anders waren we meteen weer weggegaan.
We lopen naar de Alamo en zien dat het er hartstikke druk is. We lopen even de giftshop in, daar is het droog, en niet lang daarna zien we Martin en Marianne. We besluiten niet bij de Alamo zelf naar binnen te gaan. We hebben de kas nu wel even genoeg gespek, dat moet nog even zakken, dus lopen we naar de Riverwalk waar we neerstrijken op een terras. 3 koffie, met refill natuurlijk, en een hot chocolat voor mij die eigenlijk nergens naar smaakt, hooguit in de verte wat kaneel, maar die er mooi uitziet. Het is meteen al gezellig en als iedereen alles op heeft gaan we de stad verkennen.
Er varen veel rondvaartboten/shuttles(?) waarvoor een enorme rij staat te wachten. De Riverwalk is heel mooi aangelegd. Je kunt helemaal rond lopen met nog een paar zijarmen van de rivier. Er zijn ook een hoop oude en nieuwere bruggen. Er staan heel veel hoge en dikke bomen, veel met een bijzonder soort luchtwortels. Bijna een soort kleine mannetjes. Ook veel bloemperken. Alles is erg netjes onderhouden. Langs de hele Riverwalk zijn restaurants met terrassen. We komen langs een waterval, een enorm beeld, we zien de tweelingbroer van de Euromast, het beeld van San Antonio himself, live muziek bij het openlucht theater, kunstenaarswijkje La Villita, een mooie beeldengroep van een cowboy met stieren waar een lelijke U-haul-auto achter staat (daar gaat je mooie foto).
Dan lopen we naar boven en via de brug met de, bijna letterlijk, 100.000 liefdesslotjes, komen we bij het rode Bexem County Courthouse. Door naar de kathedraal. Daar blijkt binnen een mis aan de gang voor een enorme groep in oranje t-shirts. We denken even dat er een wedstrijd van het Nederlands elftal gezegend wordt, maar het zijn de Pilgrims of Hope. Nog wat verderop is het paleis van de Spaanse goeverneur. Ook niet gratis, dus ook hier doen we het met alleen de buitenkant. alle bomen hebben hier een nummer alsof het geringde vogels zijn.
 |
| De Spaanse goeverneur |
Nog weer verder komen we bij Le Mercado ofwel de Historic Market Square en dat is een verrassing. Het is een klein Mexicaans wijkje vol met vlaggetjes, standjes met eten en drinken, overal muziek en vooral heel veel mensen. Heel gezellig. Wie is de Mol speelde zich dit jaar in Mexico af en we wanen ons zo in een aflevering ervan.
Het is al bijna half 3, dus we willen graag wat eten. We vragen ergens waar we ook kunnen zitten, maar daar is de wachttijd, zowel buiten als binnen, 30 - 40 minuten. Ok, de volgende dan maar. Dat is een zeer rijk met ballonnen aan het plafond versierde tent en ontzettend veel mensen. Ook hier een lange wachttijd, dus besluiten we terug te gaan naar de Riverwalk en daar wat te eten. Is ook nog een eind lopen, maar goed. Maar wat was het leuk hier.
We strijken neer op het terras van Zocca en krijgen een enorm bord vol. Dat krijgen we allebei niet op Jan een hamburger met frietjes en ik een rijkgevulde omelet met hashbrowns. Ik denk dat er een hele kippenfarm aan eieren in zat. We blijven uitgebreid natafelen en vervolgen onze weg langs de Riverwalk, want daar hebben we een hoop nog niet van gezien. Op het terras vingen we trouwens vanuit een van de rondvaartboten op dat het hele hoge gebouw aan de overkant heeft meegedaan in de eerste Ghost Busters film.
Rechts t.o.v. waar we vanochtend koffie dronken is het een drukte van belang. Het begint borreltijd te worden en de terrassen en de "walk" zijn vol. Dit stuk ziet er toch weer anders uit dan de rest.
Dan gaan we op zoek naar King William Historic District waar mooie huizen zouden moeten staan. Even zoeken, maar het verlengde van de Riverwalk vinden we ook. Het is hier vele malen rustiger, echt een park. We komen langs de River Lock and Dam waar de brug in de steigers staat.
In de wijk staan inderdaad mooie huizen met veranda's, zuilen en ook een met een widow's walk zoals in Nova Scotia, maar hier is geen zee, dus zal het niet dezelfde functie hebben gehad. Ook staat er een huis dat vast heel mooi is geweest, maar waar een beetje onderhoud aan nodig is, al is dat het understatement of the year. Verderop staat er een te koop en we gaan toch eens kijken op internet of we kunnen vinden wat zoiets hier kost. Het blijkt $ 1,700.000,- te zijn. Dat hebben we niet op zak, dus gaan we maar terug naar de parkeerplaats. Het is wel een leuk stulpje trouwens. Geen idee hoelang de link het doet, maar het is aardig om eens een kijkje te nemen. Ik zou er wel een andere badkamer in zetten. 1908 San Antonio Mansion
Opknappertje. Zo lijkt het nog wat, maar van dichtbij is het echt erg.
Zonde, is vast heel mooi geweest. Maar het licht brandde nog wel op de veranda.
Voor slechts $ 1,700.000,- te koop
Het is nog een aardig eindje lopen. Martin en Marianne lopen even mee om de camper te bezichtigen en gaan dan naar hun hotel dat we achter ons kunnen zien liggen. Wij rijden in een uur naar huis en zijn om 19.40 uur thuis, 16535 stappen na de start vanmorgen. Het weer is uiteindelijk prima geworden, warm zelfs. Om 19.07 uur was het 23C. We zijn lekker gaar geworden en hebben geen fut meer om eten te maken en ook geen honger trouwens. Jan neemt wat chippen en ik een paar dropjes. We lezen wat, ik schrijf een stukje en tegen 10 uur vallen de ogen boven het boek dicht en gaan we naar bed.
Gereden: 166 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.