Jan zit om ongeveer 5 uur rechtop in bed van schrik van een trein die toeterde. Hij dacht dat het de wekker was. Die maakt een heel ander geluid, maar dat terzijde. Hij valt weer in slaap, ik niet. Eerst maar even lezen, later heb ik toch nog wat geslapen. Thuis wonen we in de stad, maar daar is het 's nachts meestal doodstil. Het bed is eigenlijk ook te hard. Dat zijn de enige redenen om naar huis te gaan, verder hebben we nog geen zin.
Om 7 uur staan we op, douchen en ontbijten en om 08.40 uur vertrekken we naar Kennedy Space Center. Het is maar 10 mijl rijden en het parkeren kost $15,- voor een camper. Er is meer dan genoeg ruimte, dus we hoeven niet te zoeken op parkinglot 4 en het is ook niet ver lopen naar de ingang waar wel een lange rij staat die voor geen meter opschiet. Dat komt door de tassencontrole. Dat was in 2001 al zo en het gaat nog steeds even langzaam.
Maar uiteindelijk is het zover en kunnen we de online gekochte tickets laten zien. We zijn benieuwd wat er in ruim 22 jaar veranderd is. Bijna alles lijkt het. Thuis nog maar eens de fotoboeken en het plattegrondje van toen erbij pakken.
We gaan eerst naar de rakettentuin. Die was toen gesloten, dus nieuw voor ons. Het is er niet zo groot als ik verwachtte. Omdat we om 10 uur een KSC Explore Tour geboekt hebben, moeten we even de tijd in de gaten houden en gaan we niet heel uitgebreid verder op pad. In de rakettentuin worden ook gratis rondleidingen gegeven en de juffrouw die omroept dat je mee kunt en dat het nog zoveel minuten duurt voordat ze begint, heeft zo'n irritante stem, dat dat alleen al reden is om het niet te doen.
De bustour duurt 1 uur en 3 kwartier en er zijn 4 stops, waarvan we bij 3 10 minuten per keer uit mogen stappen. Ken is onze gids en hij weet veel te vertellen op een prettige manier.
We rijden met onze grote zwarte bus langs het Kennedy Space Center Headquarters, zien pelikanen voorbij vliegen, want van de 140.000 acres die het gebied groot is, heeft NASA er maar 7000 in gebruik. De rest is wildlife management area. Dan zien we de lanceerinstallatie van ULA, de United Launch Alliance, vanwaar o.a. de Starliner van Boeing en de Falcon van SpaceX van Elon Musk gelanceerd worden. Dit lanceerplatform konden we ook vanaf de camping zien, al was het wel een stuk waziger i.v.m. de afstand. Heel in de verte zien we ook het enorme complex waar de Artemis raket voor de volgende missie naar de maan ter voorbereiding op de reizen naar Mars gemaakt wordt. Later zullen we er veel dichterbij komen.
De eerste echte stop is hier. We mogen uit de bus, maar moeten wel in het gele vlak blijven, waar ook de pers moet staan bij bijzondere gelegenheden. Achter ons zijn de verschillende perscabines en voor ons het enorme gebouw. Op de hoek is een osprey-nest met jong erin.
Op naar de volgende stop. We komen langs het gebouw van SpaceX en zien de lanceerplatforms 39 A en B. Bij de stop zien we een andere bus die een tour met een oud-astronaut heeft.
Op het gebouw staat een enorme Amerikaanse vlag afgebeeld. Om een idee te krijgen hoe groot die wel niet is, maken we een stop bij de kleine tentoonstelling bij het gebouw. Daar is op schaal een klein stukje vlag geschilderd. Slechts 3 sterren en een paar stukjes streep geven een goede indruk. Mensen verzinnen van alles om duidelijk te maken hoede verhouding is. O.a. door erop te gaan liggen. Wij blijven gewoon staan en zien zo ook dat het echt wel groot is.
Op weg naar het visitor center komen we nog langs de Rocket Transporter Crawler en zien hoe groot die is. Hij weegt 6,65 miljoen pounds en dat is evenveel als 15 Vrijheidsbeelden of 1000 pickup trucks. Dat klinkt dan wel weer weinig eigenlijk, maar blijkbaar zijn dat erg zware auto's. Hij heeft een afmeting van 40 x 35 m.
Time flies when you're having fun, want het is alweer voorbij. Ik vond deze tour meer de moeite waard dan die in Houston. Die kostte $15,- extra en deze $25,-.
De bus zet je af bij het Apollo/Saturn V Center, waar de enorme Saturn V raket ligt.
Je gaat eerst via een inleidende film, waar we even op moeten wachten, en dan kom je in het expositiegedeelte. In de film wordt de geschiedenis verteld. Dan kom je in het mission control gedeelte en zien we de opstelling die hier op Cape Canaveral, zoals het toen nog heette, gebruikt werd.
Vervolgens sta je oog in oog met de Saturn V, die onvoorstelbare afmetingen heeft en die hier in de delen waarin hij in de lucht uit elkaar valt, opgesteld ligt. Dit gedeelte kunnen we ons nog wel herinneren. We zien Idse nog met de astronaut op de foto gaan toen hij 5 was en met zijn souvenir-raketbeker rondhollen en het naar zijn zin hebben.
Vroeger kwam je aan de achterkant van de raket naar binnen, daar is nu niks, nu opzij. De indeling is, behalve de raket, wat anders en interactiever geworden en wat moderner, maar het is grotendeels herkenbaar.
Via de shop gaan we naar de bus die ons naar het visitor center brengt. Maar eerst gaan we een lunch scoren die we buiten opeten. We worden hierbij vergezeld door een paar ibissen en great-tailed grackles en een paar zwartkop-meeuwen.
Dan bekijken we het laatste stuk hier met o.a. nog een film en een hommage aan de omgekomen astronauten van de Apollo 1 en gaan naar het centrale deel van het park.
Daar is het Space Shuttle gedeelte o.a. Je kunt door het park lopen zoals je zelf wilt, maar wij hebben onbewust, maar ingegeven door te beginnen met de Explorer Tour, een mooie chronologische volgorde gecreëerd.
Hier ligt de echte space shuttle Atlantis. Hij is opgehangen op zijn zijkant en zo kun je goed het laadgedeelte zien. Hij is zo groot dat hij niet in een keer op de foto past.
Kennedy Space Center is echt heel anders dan Johnson Space Center in Houston. Dat is meer een museum en dit heeft meer van een attractiepark en is meer een belevenis.
De tent lijkt wel ontploft met alle zooi die ingepakt moet worden, maar dat hoort zo. Gelukkig is het mooi weer en kunnen we een deel buiten doen. Hoe krijgen we het toch elke keer, dus ook nu vast weer, in die koffers en handbagage?
Het was vandaag niet zo warm, maar wel benauwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.