En dan is het zover. Waar we aan het begin van de dag nog eindeloos veel tijd denken te hebben, zijn we aan het eind van de dag toch gestrest en wordt het krap.
Na de laatste nacht in de camper, de laatste douche en het laatste ontbijt, gaan we op weg om de camper in te leveren. Onderweg pikken we de auto op waar we mee naar Miami rijden, naar het vliegveld.
De verhuurlocatie van Budget ligt heel handig meteen aan de weg, maar ter plekke duurt het nogal even voordat we hem hebben. Er is 1 mevrouw voor ons en die heeft nogal wat vragen en bij ons is het ook niet zomaar gepiept. Uiteindelijk krijgen we een zwarte Mazda CX-30. Beetje klein als je er een hele vakantie in zou willen rijden, maar voor nu prima. Hij heeft 24464 mijl gelopen. Jan in de camper en ik in de auto erachteraan. Het is een drukke weg en we moeten al vrij snel rechtsaf. Er zitten 4 auto's tussen ons en Jan ziet mij niet meer en gaat voor de zekerheid even het terrein van een bedrijf op, zodat hij mij weer op kan pikken. Verder gaat het allemaal soepel. Ik kan eerst niet de juiste knopjes vinden voor de airco en het is bloedheet in de auto, maar ook dat lukt. Nu de radio nog. Die staat op een of andere christelijke zender en nu nog, 2 weken later, heb ik "I am a child of the Lord" in mijn hoofd 😒. Dan maar uit als ik dat tenminste kan vinden.
Zonder veel gedoe en na nog 14 gallon getankt te hebben, komen we om 10.40 uur bij Cruise America in Orlando aan en parkeren de auto naast de camper en zetten de bagage over. Volle bak, maar past precies met de bank omlaag. De eindstand van de camper is 31203 mijl. Het is een klein kantoor, maar de medewerker/eigenaar? is vriendelijk. We krijgen 2 dagen huur terug omdat we 2x pech met de boiler gehad hebben. Ook de kosten voor olie verversen worden vergoed. Oh, you've changed the oil? Great.
En om 11.05 uur moet Jan weer even wennen aan het kleine autootje.
Volgende stop is Celebration. Dit is een ontzettend keurig stadje dat ooit door Walt Disney ontwikkeld is. Al vrij snel vinden we een parkeerplaats aan de linkerkant van de twee richting straat. Nergens parkeermeters te vinden, dus dat gaat goed. We lopen wat rond. Het is heerlijk weer, zo'n 25⁰. Het ziet er allemaal erg leuk uit. Vooral het art deco theater vind ik geweldig. Er is ook een meer met een wandelpad eromheen en een trail die verder doorgaat, maar daar hebben we geen tijd voor. Wel lopen we om het meer. We hebben dan zicht op het Celebration hotel en het theater. Eekhoorntjes vergezellen ons. Dat moeten Knabbel en Babbel wel zijn. Weer terug aan de Front St. kant is een leuke fontein en dan vinden we het tijd voor de lunch. We hadden keurig boterhammen gesmeerd, maar we vinden het eigenlijk een stuk leuker om de vakantie nog even te rekken en ergens te gaan zitten.
We strijken neer bij de Celebration Town Tavern. Dit is van oorsprong een Bostons restaurant maar de menukaart lijkt wel Haags 😂. Ze hebben "startahs", "burgahs" en "lobstahs". Het smaakt uitstekend en we hebben het zeer naar ons zin, totdat we weer bij de auto komen en er een bekeuring op zit. Hadden we dan toch moeten betalen? Het is ons niet helemaal duidelijk wat we fout gedaan hebben. Er staat dat de linkerwielen naar de stoeprand staan (2 way street only). Is het hier zo keurig dat je zelfs je wielen recht moet zetten en mogen ze niet wat naar de stoep gedraaid staan? Geen idee, maar het kost in elk geval $50,- 😲. Lekker wel. Hoe we het moeten betalen moeten we nog uitzoeken.
Eerst maar op weg naar het vliegveld. Dat is tenslotte nog een heel eind rijden. Klinkt niet logisch, maar het was zoveel goedkoper om vanuit Miami te gaan dan vanuit Orlando. En omdat we de auto gratis hadden nog op punten van Air Canada, woog de benzine er ruim tegenop. Alleen is het een stomvervelend saaie weg. De radio instellen is niet te volgen, dus dan maar uit, maar dat maakt de weg nog saaier. Op een gegeven moment zet ik dan de muziek op mijn telefoon maar aan. Wel wat blikkeriger geluid dan via de boxen, maar wel gezelliger.
Bij Miami is het hartstikke druk en zijn er wegwerkzaamheden waardoor 6 banen uiteindelijk naar 1 moeten en dat levert uiteraard file op. Beetje ritsen zou je zeggen, maar nee, het is gewoon persen en rammen en tot het allerlaatste moment, daar waar het eigenlijk al niet meer kan, doorrijden om hem er nog tussen te proppen. Het is echt gevaarlijk rijden wat ze hier doen. We moeten ook nog tanken met deze auto, maar zien eerst nergens een pomp en als we er een zien, dan is hij door de file en de wegwerkzaamheden niet bereikbaar zonder heel veel tijdverlies. En we zitten inmiddels al best op hete kolen. Om kwart voor 6 uiterlijk moeten we de koffers inleveren en de klok tikt voort. Dan maar niet tanken en zo inleveren. Kost vast een vermogen, maar het vliegtuig missen is erger.
De car rental is ook al niet eenvoudig te vinden, maar dan zijn we er toch. Uitpakken en vervolgens eindeloos over het vliegveld lopen naar de shuttle. Nog meer lopen, dan hebben we inderdaad profijt van onze Global Entry. We krijgen aan het begin van de rij bij de security een kaart in handen die we aan het eind in moeten leveren. We hoeven niks uit te doen, behalve Jan toch wel zijn riem, en alle handbagage gaat in een keer door over de goede kant van de band. Het scheelt echt en dan hadden we hier nog niet eens een echt aparte rij. Hierdoor kunnen we nog even in de lounge zitten. Daar kleden we ons om, want onze zomeroutfit is te koud onderweg en zeker thuis. Daar ik daar een complete badkamer ter beschikking heb, is dat geen probleem. Die bij Jan was bezet, maar op de wc ging het ook goed. Nog even bijkomen van alle toestanden met een biertje en een prosecco, vers fruit en een knabbeltje.
En dan moet het echt gebeuren. Op naar de gate van Swiss voor de vlucht naar Zürich.
We zitten bovenop de vleugel, dus uitzicht zal er niet zijn, maar dat is ook niet erg, want het is een nachtvlucht. Nog 8,5 uur en 8036 km te gaan. Swiss op zich bevalt goed, maar ik vind de stoelen wel erg hard. Het eten is prima. Ik heb de film Elvis gekeken en nog een uur of 3 in totaal geslapen.
Dan krijgen we een uitgebreid ontbijt. Daar kan Air Canada nog wat van leren met hun papieren zakje met droge mini croissant en klein bekertje yoghurt.
Om half 11 landen we op Zürich. Het vliegveld is een stuk groter geworden sinds 2001, maar bij de douane is het nog steeds primitief. We lopen weer een eind over het vliegveld, want dat doen we altijd 😄, lopen veel trappen op en af en komen dan bij de Marhaba lounge. Deze is maar heel klein, maar we hebben ook maar heel even de tijd. Jan neemt een soepje en ik een sapje en om half 1 gaan we weer verder. In Zürich zou het 4⁰ zijn, maar daar merken we natuurlijk niks van.
Hier zitten we gewoon economy, maar het is maar een klein stukje. We krijgen een flesje water en een chocolaatje en met ons boek vermaken we ons wel.
Op Schiphol gaat alles zoals altijd. Een van de verste gates en dus een eind lopen naar de bagageband. Het duurt eerst nogal even voordat ons vliegtuig uitgepakt wordt, maar dan zien we toch 2 van de 3 koffers verschijnen. En dan stopt de band. Gestrand in het zicht van de haven heet dat. Ze liggen bovenop en komen niet op de band die wel draait. Gelukkig komt het na een aantal minuten goed en komt ook de laatste koffer er snel achteraan.
Dan de trein. We kopen maar online kaartjes na het avontuur de vorige keer dat we het perron niet af konden omdat we niet uit konden checken. We hebben de trein van 15.27 uur en een dik half uur later zijn we op Den Haag CS waar Peter al trouw op ons staat te wachten 👍
Hij helpt thuis nog even met het weer aanzetten van de cv-ketel die inmiddels al dagen uit staat en dat voel je in huis. Brr. Het zal een poos duren voordat het weer opgewarmd is. We ploffen neer, kijken de post door en in het zijvakje van mijn tas zie ik de reservesleutel van de camperdeur 😱. Die moeten we van de week maar even terugbrengen dan 😂
Voor het eten laten we vette hap bezorgen en Idse eet gezellig met ons mee. Morgen de poes ophalen en uitpakken. Nu mogen we instorten.
Gereden: 91 km met de camper en 427 km met de auto
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.